de dagen voor het vertrek

9 oktober 2014 - Zutphen, Nederland

Zondag 5 oktober in de nacht kreeg ik last van hartkloppingen. Ik ben de maandag middag 6 oktober meteen naar de huisarts gegaan. De doktor wou een hart filmpje laten maken van mijn hart en hieruit kwam naar boven dat ik boezemfibrilleren had. Ik denk zelf omdat ik de dagen ervoor me zo druk heb gemaakt om de kleine dingentjes dat mijn corazon al die stress niet aankon want thary maakt zich nooit ergens druk over. De huisarts gaf aan dat ik mijn droomreis moest afzeggen omdat de cardioloog pas drie dagen later tijd had om ernaar te kijken hij gaf me bloeddrukverlagende medicijnen mee en daar moest ik het dan bij laten. Er gingen op dat momemt zoveel emoties door mij heen maar ik wist heel zeker dat ik er alles aan zou doen om wel weg te kunnen gaan, dus ben ik samen met mijn moeder naar de ehbo gegaan in de hoop dat ze me konden helpen. Hier werd weer een hartfilmpje gemaakt en ik kreeg een infuus in waardoor een medicijn werd ingebracht deze moest mijn hartslag weer naar synus ritme sturen. Helaas dit had geen baart bij mij dus kreeg in de horen dat ze mijn hart wouden defibrilleren met een shock de goede richting insturen. Ik voelde me op dat moment machteloos en moest mijn vertrouwen aan de doktoren overlaten. Ik werd in slaap gemaakt en nog geen kwartier later werd ik ook weer wakker met een normaal synus ritme. Dit voelde voor mij erg raar/dubbel soort van spierpijn gevoel heb ik er van over gehouden in borst schouders en arm maar dit zou na een paar dagen overgaan. Het is onwerkelijk wat voor angst je er aan overhoud en dat je jezelf ggeestelijk en lichamelijk weer balans moet zien te vinden/krijgen maar door lieve family en vriendin kim heb ik mezelf weer kunnen herpakken want oo wat had ik zin in de grote droom reis daar was niks meer van over omdat ik alle energie in mezelf kwijt was maar door hun kreeg ik vanmorge 8 oktober toch wel weeer zin en kon het op zijn minst proberen anders krijg je spijt van iets wat je niet gedaan hebt en zo zit ik niet in elkaar

Vanmiddag 8 oktober ben ik met mijn zusje mila vriendin kim mijn lieve opa en oma en mijn moeder en haar aanstaande man naar amsterdam schiphol gereden in het begin was ik rustig toen we aankwamen rijden op schiphol kwam de spanning even maar wat bleek in de vertrekhal keerde de rust terug. Het moment wat ik al 100 x in mij hoofd heb gehaald zat er aan te komen ik die door de douane moest gaan en mij family vriend hans en vriendin kim gedag moest zeggen en dikke vette knuffels van hhun heb gekregen ik heb gezwaaid totdat ik ze niet meer zag.

Nou daar liep ik wat voelde ik me trots en stoer zeg ik was er nog eerder dan mijn vliegtuig haha dus ik geduldig wachten. Uiteindelijk om zeven uur hasta tarde mocht ik het vliegtuig in en stegen we op een vlucht van twee en half uur naar madrid ik zat naast een hele liefe gotic chicka (als ik haar even in een hokje mag plaatsen) heb een paar woorden spaans met haar gewisselt en verder geprobeerd te slapen alleen lukte mij dit niet er ging zoveel door mijn hoofd heen ik begon mijn opa zusje oma en moeder al te missen was moe en dacht ojjjeee waar ben ik aan begonnen een reis van 24 fucking uren haha maar herstelde mezelf en dacht je begint aan een groot avontuur en dat ga je ook afmaken eenmaal geland op madrid airporta had ik zin in een sigaret maar heb geen rookwaren meegenomen omdat ik wil stoppen maar had toch zwak momentje gelukkig alle mensem die ik om een sigarilla vroeg rookte niet. Heb later maar even wifi gepakt en nog even thuisfront geappt dat ik al 1/7 van mijn reis heb gemaakt. Daarna moest ik de gate zoeken pff wat is madrid groot zeg moest met een ondergrondse trein mee die net zo snel door de bochten ging iedereen had een sjaggie face en ik kreeg de slappe lach omdat ik bijna viel want dacht stoer te zijn en me niet hoeven vast te houden naar cuinco minutos kwam ik aan bij mijn gate naar sao paulo jeetje wat een vliegtuig echt een bak beest moest ik hiermee vliegen dit vliegtuig is 5 kleine vliegtuigen groot mischien wel 6 ik heb genoeg been ruimte mag ook wel als je 10 uur gaat vliegen ik ruik op het moment ete en heb erge dorst ik heb oordopjes gekregen en ga zo een filmpje kijken onder de maaltijd ik voel me nu zo top met al deze mensen die ook naar brazil gaan ben benieuwd wat voor vliegtuig me daar staat op te wachten brazil buenos aires en dan buenos aires cordoba en dan ben ik op plaats van bestemming

Foto’s

3 Reacties

  1. Kim westers:
    9 oktober 2014
    Top geschreven meis! Ben trots op je! Geniet van je leerzame mooie reis op ontdekkingstocht naar de wereld en jezelf
  2. Claudia:
    9 oktober 2014
    zoo fucking trots op jou,!! ❤️U
  3. Mila:
    9 oktober 2014
    hee lieve zus, wat leuk om dit zo allemaal te lezen, ik ga alles bij houden! ik ben trots op je loveyou❤️